Affenpox en hun wereldwijde distributie: wat u nu moet weten

Een nieuwe besmettelijke ziekte zorgt voor bezorgdheid wereldwijd: de aap stopt, ooit beperkt tot sommige regio's in Afrika, hebben zich binnen een zeer korte tijd over continenten verspreid en het wereldwijde gezondheidslandschap geschud. Wat weten we echt over deze ziekte die plotseling zo dicht bij ons dagelijkse leven komt? Welke transmissiepaden moeten worden waargenomen en hoe gevaarlijk is het virus eigenlijk voor de bevolking in Duitsland en daarbuiten? In een tijd waarin de verspreiding van infectieziekten versnelt, is het cruciaal om goed te maken te hebben om effectieve beschermende maatregelen te nemen. Leer wat de nieuwste kennis over de aapbeweging en hoe elk individu kan helpen het risico van verdere verspreiding te minimaliseren.

Wat is de oorsprong van het aapcompartimentvirus?

De naam "Affenpox" (Engels: Monkeypox) komt uit het virus, dat voor het eerst werd ontdekt in 1958 bij laboratoriummonkeren die werden beschouwd als onderzoeksdoeleinden. Het is een zoönotisch virus, wat betekent dat dieren naar mensen kunnen worden overgebracht. Apen zijn echter niet de primaire bron van het virus. In de natuur zijn knaagdieren, zoals eekhoorns en ratten, de meest waarschijnlijke gastheren van het virus. De naam verwijst daarom naar de context waarin het virus voor het eerst werd ontdekt, en niet naar de natuurlijke gastheer van het virus.

De apen trokken wereldwijde aandacht in 2022 toen de ziekte zich verspreidde in verschillende landen buiten de gebruikelijke endemische regio's (voornamelijk West- en Centraal -Afrika). Recente rapporten geven aan dat de verspreiding in deze landen is vertraagd, deels dankzij verhoogde gezondheidsmaatregelen, vaccinaties en een betere openbare educatie over het omgaan met de ziekte. De Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) en nationale gezondheidsautoriteiten hebben continu informatie gepubliceerd om de distributie te controleren en te beheersen.

Welke gebieden worden beïnvloed door het MPOX -virus?

In de afgelopen decennia is de geografische verspreiding van MPOX beperkt tot bepaalde Afrikaanse regio's. Maar in de afgelopen jaren hebben internationale reizen en handel met exotische dieren bijgedragen aan het feit dat het virus ook in andere delen van de wereld heeft plaatsgevonden. Het uitbreken van MPOX in 2022, die gevallen in Europa, Noord -Amerika en andere regio's buiten Afrika registreerde, is bijzonder verontrustend.

De Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) en andere gezondheidsautoriteiten hebben ervoor gezorgd dat de verspreiding in niet-eindigende landen de situatie intensief controleert. Sinds 2022 zijn er in Duitsland verschillende gevallen gemeld, wat de noodzaak illustreert aan verhoogde toezicht en preventiemaatregelen. Deze situatie onderstreept het belang van wereldwijde samenwerking om de verspreiding van MPOX te bevatten en toekomstige uitbraken te voorkomen.

Hoe wordt het aapcompartimentvirus overgedragen?

MPOX is een zoönotische ziekte, wat betekent dat het virus door dieren naar mensen kan worden overgedragen. Er wordt aangenomen dat knaagdieren, vooral croissants en ratten, de natuurlijke gastheren van het virus zijn. De transmissie vindt plaats door direct contact met geïnfecteerde dieren, het bloed, lichaamsvloeistoffen of huidlaesies. In Afrika wordt transmissie vaak uitgevoerd door wilde dieren te consumeren die het virus dragen.

In het geval van mens op mens op mens is de infectie voornamelijk door nauw fysiek contact met geïnfecteerde mensen, bijvoorbeeld door contact met lichaamsvloeistoffen, huidlaesies of vervuilde materialen zoals beddengoed. Overdracht kan ook plaatsvinden via druppelinfectie als een persoon dichtbij, langer contact heeft met een geïnfecteerde persoon, bijvoorbeeld in één huishouden. Druppeltjesinfectie is echter minder efficiënt dan bij ziekten zoals griep of covid-19, die de spread vertraagt.

Een ander risico is de verticale overdracht van moeder op kind tijdens de zwangerschap, wat kan leiden tot complicaties of zelfs miskramen. De mogelijkheid van transmissie door vervuilde oppervlakken wordt ook onderzocht, hoewel dit minder vaak wordt beschouwd.

Welke symptomen komen voor bij infectie met het MPOX -virus?

MPOX begint meestal met algemene symptomen zoals koorts, hoofdpijn, spierpijn en uitgesproken lymfeklierzwelling, die het virus onderscheidt van de klassieke pokken. Deze eerste symptomen treden meestal 7 tot 14 dagen na blootstelling op en duren ongeveer 1 tot 3 dagen. Na deze fase ontwikkelt zich een karakteristieke uitslag die op het gezicht begint en zich vervolgens verspreidt naar andere delen van het lichaam, inclusief de palmen en zolen van de voeten. Houd er rekening mee dat de uitslag kan zijn Moeilijke plaatsen in het lichaam kunnen optreden, waaronder mond, keel, geslachtsdelen, vagina en anaal gebied.

De uitslag doorloopt verschillende fasen, beginnend met platte laesies die zich ontwikkelen tot papels (sublieme hobbels), blaasjes (blaren gevuld met vloeistof) en uiteindelijk pustules (laesies gevuld met pus). Deze pustules korst en vallen eindelijk af, wat meestal 2 tot 4 weken nadat de symptomen beginnen is. In de meeste gevallen geneest de ziekte zonder een specifieke behandeling. 

Hoewel de meeste gevallen van MPOX milde run, kunnen ernstige cursussen optreden, vooral bij kinderen, zwangere vrouwen en immuungecompromitteerde mensen. Complicaties kunnen secundaire bacteriële infectie van huidlaesies, longontsteking (longontsteking), sepsis (bloedvergiftiging) encefalitis (meningitis) en miskramen bij zwangere vrouwen omvatten. Doden zijn zeldzaam, maar komen voor in ernstige gevallen, vooral bij de Centraal -Afrikaanse viruswinkels.

Hoor ik bij de risicogroep?

Bepaalde bevolkingsgroepen hebben een hoger risico op ernstige MPOX -ziekte. Dit omvat:

• Onderzoekspersonen: Mensen met een verzwakt immuunsysteem, bestaande auto -immuunziekten, bijvoorbeeld door HIV/AIDS, orgaantransplantaties of chemotherapie, hebben een hoger risico op ernstige complicaties.
• Kinderen: Vooral zuigelingen en baby's zijn gevoeliger voor ernstige ziekten en complicaties.
• Zwangere vrouwen: Een infectie tijdens de zwangerschap kan ernstige gevolgen hebben voor de foetus, inclusief miskramen of een aangeboren infectie.
• Mensen met huidziekten: Mensen met bestaande huidziekten zoals eczeem of ernstige acneziekten lopen ook meer risico.
• Verplegend personeel Of elke persoon met contact met geïnfecteerde personen:
  Vooral voor dit doel is met name beschermende apparatuur met name belangrijk om uzelf te beschermen. 

Bovendien kunnen mensen in gebieden met slechte gezondheidsinfrastructuren waarin toegang tot medische zorg beperkt is, een verhoogd risico hebben, vooral voor secundaire bacteriële infecties.

Welke beschermende maatregelen kan ik nemen?

De preventie van MPOX richt zich op het vermijden van nauw contact met geïnfecteerde mensen en dieren, evenals naleving van goede hygiënemaatregelen. Hier zijn enkele van de belangrijkste maatregelen die kunnen worden genomen om het risico op infectie te verminderen:

• Contact vermijden met wilde dieren: In endemische gebieden moet direct contact met wilde dieren, vooral knaagdieren en primaten, worden vermeden. Dit omvat consumptie van wild vlees, dat wordt beschouwd als een hoofdbron voor de overdracht van het virus.

• Beschermingsmaatregelen in de zorg voor geïnfecteerde: Mensen die voor een besmette persoon zorgen, moeten beschermende kleding dragen, inclusief Wegwerpbaar en een gezicht en MondbeschermingOm contact met lichaamsvloeistoffen en huidlaesies te voorkomen. Bovendien moeten geïnfecteerde personen worden geïsoleerd om verdere verspreiding van het virus te voorkomen.

• Hygiënemaatregelen: Regelmatig met de hand wassen met zeep en water dat Desinfectie Het delen van het delen van persoonlijke objecten zoals handdoeken of beddengoed zijn belangrijke maatregelen om de spread te bevatten.

• Bescherming met seksuele contacten: Aangezien het virus ook kan worden overgedragen via nauw fysiek contact, inclusief seksuele activiteiten, moet worden vermeden in regio's met bekende uitbraken of beschermende maatregelen.

Welke behandelingsopties zijn beschikbaar?

Er is geen specifieke antivirale therapie voor MPOX. De behandeling richt daarom zich op het verlichten van de symptomen en ondersteuning van het immuunsysteem bij het bestrijden van de infectie. Dit omvat:

• Symptomatische behandeling: Dit omvat de toediening van pijnstillers en koortskern en de toevoer van huidlaesies om het risico op secundaire bacteriële infectie te minimaliseren.
• Vloeistof: Voldoende vloeistofinname is belangrijk, vooral voor koorts en bij patiënten die moeite hebben met het eten van voedsel en vloeistof.
• Secundaire infecties: Als de huidlaesies worden ondertekend, kan de toediening van antibiotica nodig zijn.
• Intramurale behandeling: In ernstige gevallen, vooral in het geval van immuungecompromitteerde patiënten of als er complicaties optreden, kan een intramurale behandeling vereist zijn. Dit kan de toediening van intraveneuze vloeistoffen, zuurstoftherapie en intensive care -maatregelen omvatten.
• Huidverzorging: Krabt niet op uw huid. Was uw handen voor en na contact met potentiële huidlaesies. Laat de huid open en ontdekt. Bescherm de laesies met een associatie bij het contacteren van medemensen om mogelijke infectie te voorkomen.

Hoe zit het met vaccinatie bij MPOX?

Het pokkenvaccin, dat werd gebruikt totdat de emissies wereldwijd worden gebruikt, biedt een kruisbescherming tegen MPOX omdat het virus nauw verwant is aan het pokkenvirus. Het rotsvaccin wordt echter vandaag niet langer routinematig toegediend. Het vaccin is momenteel Aanbevolen vaccin MVA-BN of LC16 van de WHO. Momenteel eenUslich, mensen die tot de risicogroep behoren, worden in aanmerking genomen voor vaccinatie. Een massa -vaccinatie moet momenteel worden afgegeven. Reizigers vertegenwoordigen een speciale functie vanwege de individuele risicobeoordeling. De algemene praktijk is het belangrijkste contact. MPOX -vaccins vertegenwoordigen een zekere bescherming tegen infecties en zijn bedoeld om het risico van ernstige ziekte te verminderen, maar er is een resterende risico om jezelf te infecteren met het aaplikkende virus. Volgens de WHO duurt het enkele weken voordat voldoende immuniteit wordt opgebouwd als gevolg van de vaccinatie.

Is een andere infectie mogelijk?

Ja, een nieuwe infectie met MPOX (apen) is theoretisch mogelijk, hoewel dit als zeldzaam wordt beschouwd. Na een infectie ontwikkelt het lichaam meestal een immuniteit tegen het virus. De duur en sterkte van deze immuniteit is echter nog niet volledig opgehelderd, en in bepaalde gevallen, vooral in het geval van immuungecompromitteerde personen, kan een nieuwe infectie niet volledig worden uitgesloten. Verder onderzoek is noodzakelijk om de waarschijnlijkheid en voorwaarden van een andere besmetting beter te begrijpen.

Wat betekent het noodgeval voor Duitsland?

De apen doen sterk denken aan hoe kwetsbaar onze geglobaliseerde wereld wordt vergeleken met nieuw voorkomende infectieziekten. Wat ooit werd beschouwd als een zeldzaam virus, dat beperkt was tot Afrika, heeft zich binnen enkele maanden ontwikkeld tot een wereldwijde dreiging. De snelle verspreiding en de nieuwe bevindingen over de overdraagbaarheid en de mutaties van het virus laten zien hoe belangrijk het is om waakzaam te blijven en zich voor te bereiden op het onvoorspelbare. Ondanks de vooruitgang bij de ontwikkeling van vaccin en het verbeteren van de maatregelen van de volksgezondheid, blijft de situatie onvoorspelbaar. De apen dagen niet alleen onze gezondheidssystemen uit, maar ook ons ​​vermogen om snel en vast te stellen als een wereldwijde gemeenschap. Dit is een kans om les te geven en ons beter voor te bereiden op de volgende pandemie die onvermijdelijk zal komen. 

De apen toonden ook in Duitsland hoe snel een besmettelijke ziekte zich over nationale grenzen kan verspreiden. Na eerste gevallen in 2022 reageerden de gezondheidsautoriteiten in Duitsland snel om de verspreiding te beheersen. Dankzij gericht onderwijswerk en de beschikbaarheid van vaccins kunnen verdere infecties grotendeels worden ingesloten.

Voor elk individu in Duitsland betekent dit dat we waakzaam blijven en verantwoordelijkheid nemen. Beschermingsmaatregelen omvatten het vermijden van nauw huidcontact met geïnfecteerde mensen en onmiddellijk in medische zorg in symptomen zoals koorts, hoofdpijn, uitslag of zwelling van lymfeklieren. Vaccinatie tegen apen is vooral belangrijk voor risicogroepen en wordt aanbevolen door de gezondheidsautoriteiten. Bovendien dragen goede handhygiëne, het dragen van maskers in drukke kamers en het bewustzijn van de symptomen en transmissiepaden dragen bij aan het voorkomen van de verspreiding van het virus.

De Monkeypox -pandemie heeft aangetoond dat we allemaal een rol spelen bij het beschermen van de volksgezondheid. Door onszelf te informeren over de risico's en het volgen van eenvoudige beschermende maatregelen, kunnen we niet alleen onszelf beschermen, maar ook helpen bij het bevatten en voorkomen van toekomstige uitbarstingen. 

Waar kan ik meer te weten komen over MPOX?

Als er een vermoeden is van infectie met het Monkey Kit -virus of met vragen over de ziekte, zijn er verschillende contactpersonen en contactpunten in Duitsland die nuttige informatie en ondersteuning bieden:

• Huisarts of specialist: Het eerste contactpunt als u vermoedt dat een infectie met apen altijd de huisarts of een specialist moet zijn. U kunt een eerste beoordeling maken, symptomen onderzoeken en, indien nodig, tests regelen of een overdracht naar een gespecialiseerde arts afgeven.

• Gezondheidskantoren:De lokale gezondheidskantoren spelen een centrale rol bij het monitoren en controle van infectieziekten. Ze bieden informatie over huidige uitbraken, voeren contact -followings uit en kunnen instructies geven over quarantainemaatregelen of andere medische stappen. Op de website van het Robert Koch Institute (RKI) vindt u een lijst met gezondheidsautoriteiten in Duitsland.

• Robert Koch Institute (RKI): De RKI is de centrale instelling van de federale overheid op het gebied van ziektemonitoring en -preventie. De RKI -website bevat uitgebreide informatie over de apenbewegingen, inclusief huidige situatiesrapporten, aanbevelingen en wetenschappelijke kennis. De RKI werkt nauw samen met internationale organisaties zoals de WHO en biedt ook aanbevelingen voor actie voor gezondheidsautoriteiten en het publiek.

• Federaal Centrum voor gezondheidseducatie (BZGA): De BZGA biedt algemeen begrijpelijke informatie over verschillende gezondheidsproblemen op haar website, waaronder infectieziekten zoals apen. Ze bieden materialen voor opheldering en preventie die speciaal zijn ontwikkeld voor het grote publiek.

• Ziekenhuizen en infectieklinieken: In ernstige gevallen of als intramurale behandeling vereist is, zijn ziekenhuizen, met name die met afdelingen voor besmettelijke, belangrijke contactpunten. Sommige grotere klinieken in Duitsland zijn gespecialiseerd in de behandeling van infectieziekten en bieden uitgebreide diagnostische en therapeutische opties.

• Wereldgezondheidsorganisatie (WHO): De WHO biedt wereldwijde informatie en updates over apen en biedt richtlijnen voor preventie en behandeling. Uw website bevat ook wetenschappelijke publicaties en rapporten over de ontwikkeling van de ziekte wereldwijd.

Deze contactpunten bieden een verscheidenheid aan bronnen en ondersteuningsopties voor mensen die zich zorgen maken over een mogelijke aap-decay-infectie of gewoon meer willen weten. Het is belangrijk om contact op te nemen met betrouwbare bronnen en de instructies van de gezondheidsautoriteiten te volgen om het risico op verspreiding te minimaliseren